Ik moest mezelf tijdens de scenes veel omkleden en haast maken, maar het verliep echt goed. Mijn klasgenoten hielpen mij met aankleden, zetten de spullen klaar die nodig waren voor de volgende scene en brachten hiermee rust. Ik vond dit fijn en merkte dat ik hierdoor goed kon spelen op het podium. Ik maakte veel gebruik van mimiek en probeerde met mijn stem en houding overdreven gevoelens te uiten. Dit werkte, op sommige momenten zoals bij de 'bedscène' speelde ik erg overdreven iemand die aan het dromen was. Dit deed ik door met mijn hoofd te bewegen, te glimlachen in mijn slaap en mimiek in te zetten. Het publiek moest hierom lachen en ik merkte dat mijn acteerwerk goed overkwam. Dit vond ik heel leuk en hierdoor begon ik mij steeds beter te voelen gedurende het toneelstuk. Uiteindelijk kregen we een applaus van de klas en kregen we veel complimenten van iedereen. Het was ons gelukt! We hebben het voor elkaar gekregen en gaan deze lijn nu doorzetten naar morgen. Morgen laten we het stuk zien aan de kinderen en ik hoop dat we ook aan hen zo goed zijn als vandaag. Ik had het idee dat alles goed ging, ik voelde mij er echt goed bij. De andere klas liet ook zien wat zij voor theaterstuk hadden gemaakt. Dit was een stuk waarbij het decor en de aankleding van de personages voor mij er zeer goed uit zag. Hier hadden zij meer gebruik van gemaakt dan dat wij deden vond ik en dat maakte hun stuk authentiek. Wij hadden een betere choreografie, beeldvormers en rode lijn in het verhaal naar mijn mening. Zo zie je dat iedere klas zijn eigen weg op gaat en ook een totaal ander toneelstuk opvoert dan wij. Hier was ik blij om en het is positief dat de identiteit van iedere klas naar boven komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten